Ciepłe mieszkanie to nie luksus

Rzadziej zdarzają się uniwersytety ogrzewane węglem i drzewem, najczęściej są one podłączone do miejskiej sieci ciepłowniczej lub posiadają własne ogrzewanie gazowe czy elektryczne. Konserwacja centralnego ogrzewania uniwersyteck

Ciepłe mieszkanie to nie luksus

Konserwacja centralnego ogrzewania uniwersyteckiego

Rodzaje centralnego ogrzewania zamontowanego na uniwersytetach mogą być różne w zależności od daty ich powstania oraz ich wielkości. Rzadziej zdarzają się uniwersytety ogrzewane węglem i drzewem, najczęściej są one podłączone do miejskiej sieci ciepłowniczej lub posiadają własne ogrzewanie gazowe czy elektryczne. Konserwacja centralnego ogrzewania uniwersyteckiego zazwyczaj dokonywana jest w okresie wakacyjnym, kiedy studenci i większość pracowników przebywa na wakacjach. Może być ono także jeszcze raz sprawdzane przed rozpoczęciem okresu grzewczego, a obsługiwane jest przez uniwersyteckich konserwatorów. Do ich zadań będzie należało włączanie takiego ogrzewania i regulowanie wytwarzaną temperaturą.


Wymiennik spiralny

Wymiennik spiralny

Wymienniki tego typu skonstruowane są z płyt owiniętych spiralnie tworzących przestrzenie dla przepływających płynów. Płyty stanowią powierzchnię wymiany ciepła. Ze względu na konieczność rolowania płyt liczba materiałów konstrukcyjnych jest ograniczona. Wymienniki te są zwykle krótkie i mają dużą średnicę. Maksymalna temperatura pracy wynosi ok. 500°C1, a maksymalne ciśnienie ok. 25 barów1. Ich zaletą jest:

możliwość pracy z problematycznymi płynami ? wytrącającymi osady, o dużej lepkości lub zawierającymi zanieczyszczenia
samoczyszczenie wynikające z dużych prędkości przepływu płynów
łatwość czyszczenia wynikająca z małej liczby kanałów
małe straty cieplne wynikające z małej powierzchni płaszcza w stosunku do powierzchni wymiany ciepła oraz faktu, że płyn w najbardziej zewnętrznych kanałach ma najniższą temperaturę (tj. najbardziej zbliżoną do temperatury zewnętrznej)
w przypadku przecieku istnieje małe prawdopodobieństwo przedostania się płynu do atmosfery.

Ten typ wymienników wykorzystuje się w przemyśle celulozowym i alkoholowym5.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a


Rekuperatory ? przykłady

Rekuperatory ? przykłady
Płaszczowo-rurowy wymiennik ciepła
Wymiennik ciepła typu rura w rurze
Płytowy wymiennik ciepła
wymiennik spiralny
Wymiennik płaszczowo-rurowy

Osobny artykuł: Wymiennik płaszczowo-rurowy.

Wymienniki płaszczowo-rurowe są jednym z najczęściej spotykanych typów wymienników w przemyśle41. Uniwersalność tego wymiennika wynika m.in. z:

różnorodności możliwych układów (różna ilość biegów, przeciwprąd, współprąd, itd.)
możliwość użycia elementów standardowych (rury, kołnierze, uszczelki, itd.)
stosunkowej prostota obliczeń i dużej dostępności do odpowiedniego oprogramowania
możliwości zastosowania w bardzo dużym zakresie ciśnień i temperatur1
szerokiej gamy możliwych materiałów konstrukcyjnych1.

Zbudowane są z cylindrycznego płaszcza, w którym biegną wiązki rurek. Jeden z płynów przepływa w przestrzeni płaszczowej, a drugi wewnątrz rurek. Wymiana ciepła zachodzi w poprzek ścian rurek.

Szczególnym przypadkiem jest wymiennik typu rura w rurze. Jego zaletą jest duża prostota. Jego główną wadą jest mała wydajność (powierzchnia wymiany ciepła jest mniejsza niż powierzchnia płaszcza, co generuje duże straty ciepła do otoczenia).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a



© 2019 http://lidernet.waw.pl/